Teresa Prekerowa urodziła się w Zapustnej, w 1921 roku. Jej rodzina mieszkała w wiejskim majątku, który był jej własnością. Jej rodzina była raczej liberalna, z otwartymi umysłami – jak sama Prekerowa opisywała swoich rodziców. Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej została przez rodziców wysłana do Warszawy, do prywatnej szkoły katolickiej prowadzonej przez Siostry Nazaretanki. Kiedy wybuchła II wojna światowa Teresa miała 17 lat i zaraz po rozpoczęciu wojny jej rodzina została wyrzucona ze swojego domu i uciekła do Warszawy. Od momentu powstania w Warszawie getta zaczęła przechodzić z tzw. Strony aryjskiej na stronę getta i pomagała zaprzyjaźnionej żydowskiej rodzinie. Po jakimś czasie uzyskała fałszywe dokumenty dla dziewczyny, która była jej koleżanką i przeprowadziła ją na aryjską stronę Warszawy. Wiosną 1942 roku zabrała z ulicy żydowskie dziecko i przez tydzień opiekowała się nim. Następnie umieściła dziewczynkę w żeńskim zakonie Nazaretanek. W 1942 roku Teresa Prekerowa wyszła za mąż i wyjechała z Warszawy. Po wojnie ukończyła studia humanistyczne i została specjalistką w dziedzinie stosunków polsko-żydowskich. Jest autorką wielu publikacji dotyczących tego zagadnienia. Zmarła 15 maja 2000 roku.