Istnienie miasta datuje się co najmniej na XII wiek. Po rozbiorach Polski w 1772 r., miasto zostało przyłączone do monarchii austro-węgierskiej i powróciło w granice państwa polskiego dopiero po II wojnie światowej. W tym czasie, Oświęcim stał się centrum przemysłowym i ważnym węzłem komunikacji kolejowej. Populacja ludności żydowskiej w 1921 r. wynosiła 4950 osób. Przed samym wybuchem II wojny światowej w mieście przebywało ok. 8000 Żydów, ponad połowa całej populacji. Oświęcim został natychmiast zajęty przez okupanta. W październiku 1939 r. został przyłączony do III rzeszy.