Janina Bauman

Janina Bauman urodziła się w Warszawie 18 sierpnia 1926 r. w rodzinie inteligenckiej, całkowicie zasymilowanej, niereligijnej.  Jej ojciec Szymon Lewinson był lekarzem urologiem, tak jak wielu innych członków jej rodziny. Janina miał 13 lat, gdy we wrześniu 1939 r. wybuchła II wojna światowa. Wtedy jej ojciec został zmobilizowany do wojska jako oficer rezerwy.  Razem z innymi polskimi oficerami został internowany przez armię sowiecką, przebywał w obozie w Kozielsku, a potem razem ze swoim bratem został zamordowany w Katyniu. Przed samym wybuchem wojny Janina wraz z rodziną wyjechała do domu letniego do Konstancina, a we wrześniu wróciła z rodzicami do Warszawy. Po utworzeniu getta zamieszkała wraz z rodziną na jego terenie, gdzie wielokrotnie przenosiła się z miejsca na miejsce, uciekając przed Niemcami i. Z terenu warszawskiego getta uciekła wraz z matką i młodszą siostrą dopiero w 1944 r. unikając tzw. Wielkiej Akcji Likwidacyjnej i wywózki do obozu śmierci w Treblince. Po ucieczce z getta najpierw ukrywała się na terenie Warszawy, a potem w miejscowościach podwarszawskich. Wielokrotnie  zmieniała  miejsce pobytu, gdyż kilkakrotnie wraz ze swoimi najbliższymi stała się ofiarą szantażystów. Podczas powstania warszawskiego, jesienią  1944 r. zachorowała na gruźlicę i całe powstanie przesiedziała z wysoką gorączką w piwnicy jednej z kamienic w centrum miasta. Po powstaniu, razem z innymi Warszawiakami bydlęcymi wagonami wyjechała do podkrakowskiej  wsi, gdzie ukrywała się w gospodarstwie rolnym, razem ze swoją mamą, jej siostra i ciocia Mania – polska gosposia, która zawsze pomagała jej rodzinie, mieszkały u innych gospodarzy w tej samej wsi. W kwietniu 1945 r. wróciła do Warszawy. Skończyła studia dziennikarskie, podczas których poznała swojego późniejszego męża prof. Zygmunta Baumana. Wstąpiła do PZPR i pracowała w wytwórni filmów dokumentalnych. Urodziła 3 córki. W 1968 r. podczas kampanii antysemickiej mąż Janiny był prześladowany i wyrzucony z pracy na Uniwersytecie Warszawskim razem z 6 innymi pracownikami naukowymi. Janinie zostało zasugerowane zwolnienie się z pracy, co uczyniła i cała rodzina postanowiła wyjechać z Polski. Najpierw do Izraela, gdzie już mieszkała siostra Janiny – Zosia. Tam Baumanowie mieszkali przez 3 lata, potem przenieśli się do Anglii do Leeds, gdzie Janina pracowała jako bibliotekarka w szkole, a mąż był wykładowcą i dziekanem wydziału socjologii na uniwersytecie w Leeds. Janina została pisarką, napisała kilka opowiadań, które oparła o swoje wspomnienia z warszawskiego getta oraz przeżycia powojenne. Zmarła 29 grudnia 2009 roku w Leeds w Wielkiej Brytanii.

Technical issues with the video? Let us know.